Luik-Bastenaken-Luik

Heel wat minder ontspannen dan Limburgs Mooiste was Luik-Bastenaken-Luik (LBL) op 8 augustus.
Ten eerste retevroeg (6:45uur) opstaan, moest namelijk eerst nog van een camping in de omgeving van Maastricht naar het centrum van Luik rijden. Wel met de auto gelukkig. Parkeerruimte was uitstekend, een quai langs de Maas was afgesloten ten behoeve van de Nederlanders die zonodig in de Belgische Ardennen moesten gaan fietsen. De uiterlijke starttijd van de afstand die ik ging fietsen (130KM) was namelijk 9:00uur. Ik gebruikte overigens de inschrijving van een vriend, die had zich ingeschreven voor de rit van 245 kilometer, dit zorgde nog voor een beschamend moment. Op het moment dat ik het bannier van de start onderdoorreed kon de speaker aan de hand van mijn stuurbordje duidelijk zien dat ik 245 kilometer voor de boeg zou hebben. Hij vroeg de omstanders dus om een applausje voor deze dappere late starter….
Het weer leek ook tegen te kunnen gaan zitten, vandaag dat ik een felgeel Agu Secco Condom jasje had aangeschaft mocht een bui naar beneden komen. Maar het was slechts licht mistig bij de start en het bleef op een paar minuscule spatjes de gehele dag droog. De bewolking was overigens erg prettig. Zorgde ervoor dat de temperatuur gematigd bleef. Dit was erg aangenaam, tijdens de lange stijgingen liep de interne warmte toch al op.
Meteen bij het verlaten van Luik ging het al omhoog, fietste zo lekker dat ik achteraf bekeken toen iets te hard ben gegaan. Later kwam ik mezelf dus tegen. De klimmen waren langer en steiler dan die in Limburg. Heb geregeld op mijn kleinste verzet moeten rijden om omhoog te kunnen komen, en dan snakte ik naar een nog kleinere overbrenging.
Wat ook tegenviel was het zitvlak. Na 130 KM was het rauw, een baviaan in paringstijd zou stinkend jaloers op zijn geweest….
Zag nu het nut in van het insmeren met vet van de zeem, een niet te vergeten shot in “Höllentour”. Gadverdamme dacht ik toen.. Ook nog even kort malheur gehad met de ketting, bleef op een moment weer vastzitten in de kooi van de voor derailleur, maar dit was deze keer te verhelpen zonder de ketting te moeten verbreken.
De Redoute doemde na ruim 80KM op, maximaal stijgingspercentage 20%!. Dacht op een gegeven moment dat ik de top had bereikt, bleek het slechts een kort vlak stukje te zijn en was ik nog maar halverwege. De moed zakte toen in de schoenen en onder het mom van een sanitaire stop even rust genomen.
De laatste 40 kilometer waren in feite 1 lange afdaling naar Luik, heerlijk om uit te fietsen.
Ook bij de finish werd ik weer door de enthousiaste speaker ontvangen, vond dat ik wel heel snel de 245 kilometer had afgelegd!
Over de echt gefietste 130 kilometer deed ik 5:24 uur, een gemiddelde van 24. Niet slecht dus, zeker in aanmerking nemende dat er ook klimmen met een snelheid van 9 in het uur werden afgelegd…