Vanavond ontspannen rondje Abcoude gefiets met Queen Vixen (aka Vera), onder het motto "geluk dwing je af door hard te trainen". OP het terras van Le Patron Anonyme een fotoshoot gedaan, het verkeer op de Vijzelgracht bestond even niet meer.
Op weg naar huis al fietsende door de Spaarndammerbuurt ging het mis bij het terugschakelen voor een verkeerslicht. Terugschakelen moest wel want optrekken met de 52x12 gaat niet zo heel eenvoudig. Bij het terugschakelen van de 52 naar de 39 ging wat mis, misschien mijn eigen fout door terug te trappen? Ik weet het niet.
Feit was dat de ketting niet meer voor of achteruit wilde. Ruim 20 minuten geprobeerd de ketting uit de kooi te wurmen. Maar toen eindelijk het besluit genomen de ketting te verbreken. Gelukkig had ik mijn Multitool bij mij die ik een half uur eerder aan Queen Vixen had gedemonstreerd. Mijn tool haalde het echter niet bij de kekke Iphone. Maar mijn gadget heeft in ieder geval een kettingpons. Hiermee de ketting losgemaakt. Het pinnetje half laten zitten. Kon eindelijk de wirwar ontwarren die was ontstaan bij de voorderailleur. Nu het pinnetje weer teruggeduwd. De rest van de terugweg rustiger gefietst, in het achterhoofd het idee dat 1 pinnetje niet meer 100% was..
vrijdag 31 juli 2009
donderdag 30 juli 2009
Cyclic!
Vanwege komkommertijd op het Cycleslutz front verplaats ik mijn (blog)activiteiten voorlopig naar
www.cyclicamsterdam.blogspot.com
Een fiets/kunst/media happening die Cheryl en ik samen organiseren in de Chiellerie. Bij deze een oproep aan fiets-minded kunstenaars om werk aan te leveren. Deadline 21 augustus. Email: cyclicamsterdam@gmail.com.
---
Cyclic is...
Een fiets/kunst/media happening in het hart van Amsterdam. Een weekend lang fietscultuur vieren. Door fietscultuur geinspireerde kunst, grafische vormgeving, performance, styling, ontmoeten & racen, samengebracht en tentoongesteld, dit is Cyclic.
Cyclic nodigt je uit om op zaterdag 11 oktober om 11 uur koffie te komen drinken en om 12 uur te vertrekken voor een fietsrace die rond drie uur eindigt met een performance, muziek, ontmoetingen met meer fiets aficionado's, drankjes en de kans om fietskunst of -design aan te schaffen in de gallerie.
De tentoongestelde werken zullen te zien en te koop zijn vanaf de opening op vrijdag 9 oktober 17.00 uur tot de sluiting van Cyclic op zondag 11 oktober 16.00 uur.
Hou www.cyclicamsterdam.blogspot.com in de gaten voor updates.
www.cyclicamsterdam.blogspot.com
Een fiets/kunst/media happening die Cheryl en ik samen organiseren in de Chiellerie. Bij deze een oproep aan fiets-minded kunstenaars om werk aan te leveren. Deadline 21 augustus. Email: cyclicamsterdam@gmail.com.
---
Cyclic is...
Een fiets/kunst/media happening in het hart van Amsterdam. Een weekend lang fietscultuur vieren. Door fietscultuur geinspireerde kunst, grafische vormgeving, performance, styling, ontmoeten & racen, samengebracht en tentoongesteld, dit is Cyclic.
Cyclic nodigt je uit om op zaterdag 11 oktober om 11 uur koffie te komen drinken en om 12 uur te vertrekken voor een fietsrace die rond drie uur eindigt met een performance, muziek, ontmoetingen met meer fiets aficionado's, drankjes en de kans om fietskunst of -design aan te schaffen in de gallerie.
De tentoongestelde werken zullen te zien en te koop zijn vanaf de opening op vrijdag 9 oktober 17.00 uur tot de sluiting van Cyclic op zondag 11 oktober 16.00 uur.
Hou www.cyclicamsterdam.blogspot.com in de gaten voor updates.
dinsdag 7 juli 2009
Bike Belles
Fixiefietsregeling
Er bestaat een fantastische regeling in Nederland: de overheid/belastingdienst biedt werkgevers en werknemers middels het fietsplan een mooie regeling waarmee een werknemer op kosten van de baas een fiets kan aanschaffen om van huis naar werk te fietsen en omgekeerd.
Vandaag heb ik aan mijn baas gevraagd of die regeling aangewend kan worden om nieuwe fixiewielen en -onderdelen te kopen. Ik kreeg een enigzins wantrouwende blik, maar volgens mij mag het wel.. ik hou jullie op de hoogte.
Vandaag heb ik aan mijn baas gevraagd of die regeling aangewend kan worden om nieuwe fixiewielen en -onderdelen te kopen. Ik kreeg een enigzins wantrouwende blik, maar volgens mij mag het wel.. ik hou jullie op de hoogte.
maandag 6 juli 2009
Vet! (Tedi's Tek Tok)
Veel thuissleutelaars, maar -helaas- ook vaklui weten niet welk soort vet wàt doet en waar 't op en in moet.
Nou heb je dan ook heel veel soorten vet met voor alles weer een specifieke toepassing dus de verwarring kan ik wel begrijpen. Maar 't zou al heel wat schelen als we 's de tijd namen om de gebruiksaanwijzing op de verpakking te lezen. "Read the fucking manual!"
Om ons fietsje optima forma te laten presteren hebben we in princiepe genoeg aan één soort vet: bruin kogellager vet, ook wel consistens vet genoemd. Met dit vet kan je alle kogellagers goed laten functioneren + je kan 't ook als montagecrème gebruiken bij de zadelpen, stuurpen en op de schroefdraad van trapas bouten, stuurexpanderbouten etc. etc.
Maar dat zgn. witte Campagnolo vet dan?
Dat is een veredeld soort kogellager vet dat verrijkt is met lithium. 't Is te koop in potjes en dan heet 't vaak White Grease, natuurlijk niet te verwarren met white vaseline.
Het witte vet is hoogwaardiger dan gewoon huis thuin & keuken kogellagervet en lagers die gesmeerd worden met white grease zullen langer meegaan. Alleen wit vet heeft een heel belangrijk nadeel: Gebruik 't nooit als montagecreme want door de toevoeging van het lithium bevordert het de gevreesde galvanische brug tussen aluminium en staal met als gevolg dat de zadel en/of stuurpen in no time muurvast komen te zitten en ook nooit meer loskomen. Want geloof 't of niet: Kruipolie werkt vooral psychisch.....
Voordeel van white grease is dat je aan de kleur van 't vet kan zien wanneer 't tijd is voor revisie: hoe donkerder de kleur, des te erger de vervuiling van slijpsel uit 't lager.
Resumé: Alle kogellagers smeren met wit of bruin vet, zadelpen en stuurpen royaal insmeren met bruin vet of gewoon met vaseline en natuurlijk ook de binnenkant van de binnenbalhoofdbuis en de zitbuis.
Bij deze nog een heel aardige link: http://www.m-gineering.nl/olie.htm waarbij de schrijver zich een beetje verslikt in de olijfolie: net als andere spijsoliën verboden voor op de fiets want de voedingszuren die met name olijfolie zo gezond maken hebben een negatieve werking op te smeren oppervlakken.
Nou heb je dan ook heel veel soorten vet met voor alles weer een specifieke toepassing dus de verwarring kan ik wel begrijpen. Maar 't zou al heel wat schelen als we 's de tijd namen om de gebruiksaanwijzing op de verpakking te lezen. "Read the fucking manual!"
Om ons fietsje optima forma te laten presteren hebben we in princiepe genoeg aan één soort vet: bruin kogellager vet, ook wel consistens vet genoemd. Met dit vet kan je alle kogellagers goed laten functioneren + je kan 't ook als montagecrème gebruiken bij de zadelpen, stuurpen en op de schroefdraad van trapas bouten, stuurexpanderbouten etc. etc.
Maar dat zgn. witte Campagnolo vet dan?
Dat is een veredeld soort kogellager vet dat verrijkt is met lithium. 't Is te koop in potjes en dan heet 't vaak White Grease, natuurlijk niet te verwarren met white vaseline.
Het witte vet is hoogwaardiger dan gewoon huis thuin & keuken kogellagervet en lagers die gesmeerd worden met white grease zullen langer meegaan. Alleen wit vet heeft een heel belangrijk nadeel: Gebruik 't nooit als montagecreme want door de toevoeging van het lithium bevordert het de gevreesde galvanische brug tussen aluminium en staal met als gevolg dat de zadel en/of stuurpen in no time muurvast komen te zitten en ook nooit meer loskomen. Want geloof 't of niet: Kruipolie werkt vooral psychisch.....
Voordeel van white grease is dat je aan de kleur van 't vet kan zien wanneer 't tijd is voor revisie: hoe donkerder de kleur, des te erger de vervuiling van slijpsel uit 't lager.
Resumé: Alle kogellagers smeren met wit of bruin vet, zadelpen en stuurpen royaal insmeren met bruin vet of gewoon met vaseline en natuurlijk ook de binnenkant van de binnenbalhoofdbuis en de zitbuis.
Bij deze nog een heel aardige link: http://www.m-gineering.nl/olie.htm waarbij de schrijver zich een beetje verslikt in de olijfolie: net als andere spijsoliën verboden voor op de fiets want de voedingszuren die met name olijfolie zo gezond maken hebben een negatieve werking op te smeren oppervlakken.
Cycle Sluts from Hell
Al googlend op onze eigen illustere pelotonnaam kom ik het volgende tegen: per heden wil ik alleen nog maar Queen Vixen genoemd worden naar een bandlid van onze naamgenoten; de New Yorkse heavy metal band Cyclesluts from Hell.
(Jan (vanaf nu genaamd Lord Roadkill), wist jij dit toen je onze naam bedacht??)
Cycle Sluts From Hell
From Wikipedia, the free encyclopedia
Origin New York City, New York, USA
Genre(s) Hard rock, heavy metal
Years active 1986–1991, 2006–Present
Label(s) Sony Records
Website Official MySpace Page
Members
Queen Vixen
She-Fire Of Ice
Honey One Percenter
Lord Roadkill
Tony Wolfmann
Nick Marden
Ash Gray
Former members
Venus Penis Crusher, aka Betty Kallas
Donna She Wolf
Scott Duboys
Tom Von Doom
The Cycle Sluts From Hell were an American heavy metal band from the early 1990s. They were only together briefly but are remembered for their name.
The band comprised four women singing under the stage names Queen Vixen, She-Fire of Ice, Honey One Percenter and Venus Penis Crusher, backed by 4 amazing musicians who at times eclipsed the girls. The music was written by most of the band, who were never given proper credit. Such as Lord Road Kill (Pete Lisa), Tom Von Doom, Christopher Moffett (Dude), and others who were not in the band. The lyrics were written by the girls, and were incredibly funny, tounge-in-cheek, and filled with inuendo.
The band's self-titled debut album was their only release. The song "I Wish You Were a Beer" is their best known track, written by Honey 1%er and Tom Von Doom. The video clip for it got MTV airplay when released and still appears regularly around the world (e.g. Australia[1]). The track also featured in the MTV show Beavis and Butthead, who reacted favorably to it.[2] The band's biggest gig was a European tour with Motörhead in the early nineties.
Contents
[hide]
* 1 Reunions
* 2 Past members
* 3 Discography
* 4 References
* 5 External links
[edit] Reunions
On July 24, 2006 brought a "one time only" reunion of some of the original band at The Delancey in New York. Then on October 31, 2007 saw the second reunion of some of the original members. In presence were Queen Vixen, Honey 1percenter, She Fire of Ice, and Lord Roadkill. The band will be playing at The Rebel in New York City.
[edit] Past members
* Venus Penis Crusher, aka Betty Kallas, went on to the industrial duo Hanzel und Gretyl
* Donna She Wolf has since formed the band She Wolves.[3] Their early material was released on Poptown Records [4] including collaborations with punk luminaries such as Sylvain Sylvain and Jayne County.
* Scott Duboys, drums, had previously played for Nuclear Assault and Cities, and joined Warrior Soul after CSFH
* Tom Von Doom, bass, co-wrote the single "I Wish You Were A Beer," and previously played with Bebe Buell and The Great Kat. He currently resides in Hollywood and produced the song, "Waiting," by Jamie Coon, featured in the hit CBS show "The Ghost Whisperer."
[edit] Discography
* Cycle Sluts from Hell, self-titled, Sony, 1991
[edit] References
* Cycle Sluts from Hell page at Allmusic, by Greg Prato
* Cycle Sluts from Hell page at BNR Metal
* The Day I Met the Cycle Sluts from Hell, by Daniela
* The Encyclopedia of Heavy Metal, Sterling, 2003, ISBN 0-7607-4218-9 (has an entry for the Cycle Sluts) [1]
1. ^ Playlist 8 July 2006 for Australian Broadcasting Corporation Rage program
2. ^ Beavis and Butthead episode guide at tv.com, Way Down Mexico Way, broadcast 26 May 1993
3. ^ She Wolves press page, article from Crusher Magazine
4. ^ POPTOWN RECORDS For fans of rock music from the 60s, 70s and 80s
Tijd voor iets nieuws?
Hallo iedereen, van Veer kreeg ik 't wachtwoord van dit blog en bij deze dan mijn eerste bijdrage!
Theo's Tech Talk.
Sinds ik ben gaan fietsen rijd ik rond op ouderwets stalen gesoldeerde frame's en niet alleen omdat ik een 70's fanaat ben. De hele opbouw van fietsen uit die periode nodigt de berijder eigenlijk uit om zich niet alleen kostelijk te vermaken op de weg maar ook in 't schuurtje. En dat spreekt mij bijzonder aan.
Aan deze fietsen kan je nl. al het onderhoud nog zelf plegen want de techniek is dermate simpel en aanraakbaar dat niets je in de weg hoeft te staan. Veel speciaal gereedschap is niet nodig: met een setje platte conussleutels, een pignon of cassette afnemer, cranktrekker, Bahco, inbussleutelset en steek-ringsleutel set + passende schroevendraaiers kan je met enige vaardigheid de hele fiets demonteren en weer in elkaar zetten en alles netjes afstellen. Dat gaat met een chique de friemel carbon racemonster echt niet lukken; daar moet je alle boutjes met een torsiesleutel vastzetten anders draai je alles naar de klote.
Door zelf te sleutelen aan je fiets krijg je niet alleen een spirituele binding met je stalen ros, ook kan je met een gerust hart een tocht door de Sahara plannen want mocht er onderweg iets stuk gaan dan kan je het probleem relatief eenvoudig oplossen.
Alleen soms kom je als berijder van een klassieker voor een onoplosbaar probleem te staan: gebrek aan vervangende onderdelen......
Shimano Uniglide vs. Shimano Hyperglide
Shimano was als eerste begonnen met een cassette systeem. Het enorme voordeel ten opzichte van de toen standaard opschroefpignon was dat je op relatief eenvoudige wijze de samenstelling van de achtertandwielen zelf kon bepalen: je kon dan een oplopend groepje tandwielen combineren met een paar grote tandwielen voor bijvoorbeeld bergverzet. Geniaal!
Veel jaren 80 fietsen die met Shimano afgemonteerd zijn zijn dan ook uitgerust met een Uniglide cassette achternaaf.
Maar ja, achtertandwielen hebben helaas niet 't eeuwige leven en als ze versleten zijn zal 't niet meevallen vervangende tandwielen te vinden want helaas helaas.... voor 't systeem goed & wel ingeburgerd was veranderde Shimano van cassette systeem en introduceerde Shimano de Hyperglide en alleen op de laaste Uniglide naven passen ook Hyperglide cassettes.
Wat te doen als de tandwielen zijn versleten?
Drie mogelijkheden:
A) Vervang de freewheel body van je oude Uniglidecassette naaf voor een Hyperglide body. Deze link laat zien hoe dat moet en wanneer die mogelijkheid is uitgesloten: http://www.sheldonbrown.com/k7.html#transplant . Nu kan je overstappen van 6 speed naar wat je maar wil. Wel zal je dan rekening moeten houden met de as lengte maar losse assen zijn zonder probleem leverbaar. Als je naaf na al die jaren uitgewoond blijkt te zijn is 't allemaal de moeite niet, ga dan naar mogelijkheid:
B) Koop op Marktplaats -of gewoon nieuw- een Hyperglide cassettenaaf en vlecht die in je achterwiel of laat dat doen door een vakman. 't voordeel hiervan is dat je dan gelijk je fiets kan upgraden van 6 naar 7, 8 of zelfs 9 achtertandwielen + dat de beschikbaarheid van onderdelen dan gelijk gefixed is. Wel zal je dan de inbouwbreedte van de achterbrug moeten aanpassen maar voor stalen frames is dat geen enkel punt want staal kan je buigen zonder dat 't breekt (Wéér een voordeeltje van old school racers!).
C) Schaf een Hyperglide 7 speed cassette aan. Slijp nu de drie pinnen uit die de cassette vasthouden. Tik de pinnen eruit en demonteer de cassette.
Vijl nu de brede nok aan de binnenkant van 't tandwiel uit en zie: Nu past 't Hyperglide tandwiel op de Uniglide cassettenaaf!
Bouw de cassette naar wens op en gebruik 't kleinste tandwiel van de oude Uniglide cassette als borgmoer. Voordeel: de naaf kan behouden blijven en nog steeds naar believe worden samengesteld. Nadeel: feitelijk heb je nu i.p.v. 6 achtertandwielen nog maar 5 bruikbare want de kleinste is de originele en die is wellicht versleten. Maar ach, wat geeft dat? We waren toch immers van plan om wat lichter te gaan fietsen teneinde de pedaalslag op ongeveer 85 per minuut te krijgen?
Theo's Tech Talk.
Sinds ik ben gaan fietsen rijd ik rond op ouderwets stalen gesoldeerde frame's en niet alleen omdat ik een 70's fanaat ben. De hele opbouw van fietsen uit die periode nodigt de berijder eigenlijk uit om zich niet alleen kostelijk te vermaken op de weg maar ook in 't schuurtje. En dat spreekt mij bijzonder aan.
Aan deze fietsen kan je nl. al het onderhoud nog zelf plegen want de techniek is dermate simpel en aanraakbaar dat niets je in de weg hoeft te staan. Veel speciaal gereedschap is niet nodig: met een setje platte conussleutels, een pignon of cassette afnemer, cranktrekker, Bahco, inbussleutelset en steek-ringsleutel set + passende schroevendraaiers kan je met enige vaardigheid de hele fiets demonteren en weer in elkaar zetten en alles netjes afstellen. Dat gaat met een chique de friemel carbon racemonster echt niet lukken; daar moet je alle boutjes met een torsiesleutel vastzetten anders draai je alles naar de klote.
Door zelf te sleutelen aan je fiets krijg je niet alleen een spirituele binding met je stalen ros, ook kan je met een gerust hart een tocht door de Sahara plannen want mocht er onderweg iets stuk gaan dan kan je het probleem relatief eenvoudig oplossen.
Alleen soms kom je als berijder van een klassieker voor een onoplosbaar probleem te staan: gebrek aan vervangende onderdelen......
Shimano Uniglide vs. Shimano Hyperglide
Shimano was als eerste begonnen met een cassette systeem. Het enorme voordeel ten opzichte van de toen standaard opschroefpignon was dat je op relatief eenvoudige wijze de samenstelling van de achtertandwielen zelf kon bepalen: je kon dan een oplopend groepje tandwielen combineren met een paar grote tandwielen voor bijvoorbeeld bergverzet. Geniaal!
Veel jaren 80 fietsen die met Shimano afgemonteerd zijn zijn dan ook uitgerust met een Uniglide cassette achternaaf.
Maar ja, achtertandwielen hebben helaas niet 't eeuwige leven en als ze versleten zijn zal 't niet meevallen vervangende tandwielen te vinden want helaas helaas.... voor 't systeem goed & wel ingeburgerd was veranderde Shimano van cassette systeem en introduceerde Shimano de Hyperglide en alleen op de laaste Uniglide naven passen ook Hyperglide cassettes.
Wat te doen als de tandwielen zijn versleten?
Drie mogelijkheden:
A) Vervang de freewheel body van je oude Uniglidecassette naaf voor een Hyperglide body. Deze link laat zien hoe dat moet en wanneer die mogelijkheid is uitgesloten: http://www.sheldonbrown.com/k7.html#transplant . Nu kan je overstappen van 6 speed naar wat je maar wil. Wel zal je dan rekening moeten houden met de as lengte maar losse assen zijn zonder probleem leverbaar. Als je naaf na al die jaren uitgewoond blijkt te zijn is 't allemaal de moeite niet, ga dan naar mogelijkheid:
B) Koop op Marktplaats -of gewoon nieuw- een Hyperglide cassettenaaf en vlecht die in je achterwiel of laat dat doen door een vakman. 't voordeel hiervan is dat je dan gelijk je fiets kan upgraden van 6 naar 7, 8 of zelfs 9 achtertandwielen + dat de beschikbaarheid van onderdelen dan gelijk gefixed is. Wel zal je dan de inbouwbreedte van de achterbrug moeten aanpassen maar voor stalen frames is dat geen enkel punt want staal kan je buigen zonder dat 't breekt (Wéér een voordeeltje van old school racers!).
C) Schaf een Hyperglide 7 speed cassette aan. Slijp nu de drie pinnen uit die de cassette vasthouden. Tik de pinnen eruit en demonteer de cassette.
Vijl nu de brede nok aan de binnenkant van 't tandwiel uit en zie: Nu past 't Hyperglide tandwiel op de Uniglide cassettenaaf!
Bouw de cassette naar wens op en gebruik 't kleinste tandwiel van de oude Uniglide cassette als borgmoer. Voordeel: de naaf kan behouden blijven en nog steeds naar believe worden samengesteld. Nadeel: feitelijk heb je nu i.p.v. 6 achtertandwielen nog maar 5 bruikbare want de kleinste is de originele en die is wellicht versleten. Maar ach, wat geeft dat? We waren toch immers van plan om wat lichter te gaan fietsen teneinde de pedaalslag op ongeveer 85 per minuut te krijgen?
zondag 5 juli 2009
Zonnegroet Regendans
Ik begin in de ochtend met een paar zonnegroeten, ben al bezweet voordat we vertrokken zijn. Het is tropisch warm maar de luchtvochtigheid is lager dan tijdens de Boretti; lekker. We zijn met zijn drieen: Big S., N. en V. We volgen het rondje wat T. ons per mail suggereert: Sloterdijk - Spaarnwoude - Vijfhuizen - Zwanenburg - Zaandam (Twiske slaan we over vanwege dreigende regen) - Amsterdam. Zo'n 70km in totaal.
T. heeft mijn zadel hoger gezet, met geweldig resultaat, heb het gevoel dat ik veel meer kracht kan zetten. Dit ga ik zeker in mijn kuiten voelen! Gemiddelde snelheid zo'n 30km per uur, maar vaak ook tegen de 34km/u. Ik zie Big S. af en toe achterom kijken en bijna schrikken als hij merkt dat ik 2 cm achter zijn wiel zit, ipv de halve kilometer die ik normaal achter lig. Elke rit deze zomer ga ik met een sprong vooruit, voel me heel sterk. Het nieuwe koken met enkel biologische groenten en nauwelijks nog vlees helpt ook! Ben blij met mijn wekelijkse Odin groentetas (zie link).
Ook toeristisch interessant rondje dit: het kleine kerkje Stompetoren, met markeringen in de muur waar de spanwijdte van de middeleeuwse reus Klaas van Kieten uitgemeten staat. Big S. komt in de buurt. Vreemde grafzerken met Duitse namen en een raar logo: is het een Engelse poppy met een 3 ledig rune zonnewiel? Zat hier een obscure nazi rozenkruizer sekte? Wordt uitgezocht en vervolgd! Rond de kerk zelf zijn geen aanwijzingen te vinden.
We worden door een vriendelijke oudere heer uitgenodigd om even rond te kijken in een iets minder interessant uitziend maar qua geschiedenis wel weer boeiend kerkje. Hij staat op de plek waar vroeger een katholieke schuilkerk stond. Als goed Katholiek Brabantsch meiske moet ik natuurlijk even mijn vingers in de wijwaterbak stoppen en een kruis slaan (zo, ik kan er weer even tegen).
Bij terugkeer in Amsterdam barst de regen los, dikke vette druppels, ik steek mijn tong uit, het zweet wordt weggespoeld, verukkelijk.
donderdag 2 juli 2009
Rondje Theo
Vanavond direct vanuit mijn werk het Rondje Theo gedaan. Niet helemaal overigens, in plaats van Purmerend langs het Noordhollands kanaal te fietsen ging ik via Neck, Mario is er nog steeds, naar huis in Koog aan de Zaan. Bij de Zaanse schans wees ik een racefietster de weg, resultaat was kramp in mijn rechterkuit. Te weinig gedronken met dit warme weer. Nog even uitrusten op de tijdelijke pont over de Zaan, na de pont nog 200 meter, en weer thuis.
Techie talk: Map my ride
Vandaag mezelf een iPhone cadeau gedaan. Deels omdat ik al anderhalf jaar helemaal gek word van mijn trage Nokia N73, deels ook hierom:
www.mapmyride.com
De iPhone, uitgerust met GPS, houdt je trainingen bij, afstanden, routes in googlemaps, logt direct op je weblog of op twitter, hoeveel calorien je verbrand etc.
Ik ben helemaal geen gadget freak maar hier werd ik toch wel erg hebberig van. Over drie weken heb ik de nieuwste 3GS versie in huis; ik plak hem op mijn helm, zodat ik meteen live een tochtje kan streamen, jahoe!
(helemaal totaal e-cultuur dit!)
Abonneren op:
Posts (Atom)