Het eerste kleine rondje

Het is lente! Vandaag ruim 20 graden, dus hoog tijd om het stof van de rode Koga te blazen, verse lucht in haar bandjes te pompen, de bidon te vullen en de wijde omtrek van Amsterdam onveilig te gaan maken. We kunnen het kleine rondje zo onderhand blind fietsen: Amsterdam - koffie bij Big S. in Zeeburg - AmsterdamRijnkanaal - Driemond - Abcoude - Ouderkerk - Cafe Mulder in Amsterdam.

Onderweg veel blij grijnzende fietsers gezien, we zijn allemaal blij dat we weer naar buiten kunnen. De eerste helft staat er nog een vrij stevig briesje tegen, in Abcoude moet er nog een stukje gekluund worden door wegwerkzaamheden, maar daarna is het vliegend langs de Amstel met de zon in mijn gezicht en de wind in de rug. Endorfinen overload.

Cycleslutz midwinterfilmfest: The Flying Scotsman

Lekker knus was het op de boot van Big S. En wat was het eten lekker, en wat zagen de slutzies er nog goed uit ondanks maanden van geen training. Het filmprogramma was niet heel uitgebreid maar werd ruimschoots goedgemaakt door het wijdlopig becommentarieren van de fietstechnische continuity (hij trekt een fietsbroek aan over zijn onderbroek! Hij springt op de fiets zonder eerst zijn cleats aan te trekken! Wat een fucking lelijk frame!).

De Flying Scotsman is het waargebeurde verhaal van de enigzins norse Graeme Obree die wereldkampioen 1 uur op de baan wordt met een fiets die hij zelf bouwde van onder andere wasmachine onderdelen.

In de tombola viel de opperslut een statief voor een fietsstuur ten deel zodat haar camera op het stuur gemonteerd kan worden; de koersen van de slutz kunnen vanaf nu dus ook gefilmd worden! Ik zie een hoofdrol voor Nico's lycra billen, en verdienstelijke bijrollen voor Stevens machtige dijen, Jans gestunt als komisch element en het fietsrokje van Ruth.

Laat het seizoen beginnen!

Klein maar dapper rondje

Nieuwe slut Mendel geintroduceerd tot het cycleslutz fenomeen; eerst een uur treuzelen met koffie, dan een stukje fietsen, dan weer koffie met appeltaart, nog een stukje fietsen, biertje drinken.

We deden het 40km rondje Amsterdam - Driemond - Abcoude - Ouderkerk - Amsterdam. Slut V. was grieperig en had het zwaar. De windkracht 5 tegenwind met regendruppels hielp ook niet mee. Toch tevreden: op de fiets zitten is altijd beter dan thuis op de bank.

Schuldgevoel

Schuldig voelde ik me, heel erg schuldig.
Had 24 uur lang mijn email niet gelezen, en meteen een trainingsrondje gemist.
Ten tijde van het gemiste rondje reed ik op een andersoortige fiets, met carbon uitlaten, en
zorgde ervoor dat kerkgangers op tijd gewekt werden. Overigens, ook op een motorfiets krijg 
je na verloop van tijd zadelpijn, zere polsen en een stijve rug.

Vanwege het plan om volgende week in de omgeving van Arnhem te gaan fietsen leek het me raadzaam om na het lezen van het emailtje toch wat kilometers te gaan maken. Het weer 
speelde ook mee, zelfs een waterig zonnetje kwam tevoorschijn. Het plan was om richting 
Egmond aan Zee te fietsen. In goede vorm en met niet al te zware wind is dat vanaf mijn huis 
binnen het uur te bereiken. De wind was echter spelbreker, op het kale stuk tussen 
Assendelft en Heemskerk kwam de teller niet verder dan 21. Ik probeerde het positief te 
bekijken en stelde me voor dat het een lange beklimming was, probeerde ook zoveel mogelijk 
met een hoge frquentie te fietsen, volgens het blad Fiets dé manier om goed een beklimming 
te volbrengen. Na Heemskerk kon ik al snel onder de beschutting van de duinen fietsen. 
Haalde in Bakkum een andere wielrijder op een smetteloos witte Koga in die het nodig vond 
als een volleerde plakker kilometers in mijn slipstream te blijven hangen. Was ik gelukkig 
vanaf toen ik echt de duinen indook. Een laatste steile klim en ik was in Egmond aan Zee. 1 
uur en 15 minuten, niet echt een record dus. Op de boulevard in de luwte van een snacktent 
een paar flinke slokken uit de bidon genomen. Daarna was het knallen naar huis. De weg 
vanaf de boulevard naar beneden meegereden met de auto's. Het stuk Castricum-Uitgeest nog 
redelijk rustig aan gedaan. Uitgeest Heemskerk was weer even tegenwinds, maar daarna was het heerlijk wind mee. Onderin de beugel praktisch het hele stuk tot aan Assendelft 42 gereden 
(op de 52/12, groter gaat niet op mijn fiets). En dat op aan elkaar gelegde stukken beton. 
Thuis stond de teller op voor het stuk terug op 55 minuten, voor meer dan 28 kilometer, 31,4 
gemideld. Vandaag dus toch nog 56 kilometer gefietst, ondanks de wind op de heenweg met een 
gemiddelde van 26. Is schuldgevoel toch nog ergens goed voor.  

1 slut maakt nog geen lente

Big S. had enorme zin om te fietsen maar voelde het lentegevoel nog net niet hevig genoeg en bleef thuis. Wel maakte hij een mooie foto van zijn dilemma.

Lente!

Vandaag togen 3 slutz naar Rotterdam. Dat zou volgens google maps ongeveer 65 km moeten zijn, het werden er ruim 80. Groot respect voor Martina die voor het eerst mee was, in stadskleren, ongetraind en op een single speed. Vera en Nico waren van top tot teen ingepakt met overschoenen, handschoenen en ander thermospul want ondanks de felle zon was het gemeen koud. Toch, de lente hangt in de lucht, geweldig om weer buiten te zijn, overdoses zuurstof en gloeiend van de zon vergeten we snel de winter weer.

In Alphen aan de Rijn genoten we van een zonnig terrasje met appeltaart en uitstekende koffie. De rit was soms heel mooi, winterklokjes en wilgen langs de Nieuwe Amstel, maar voor grote gedeelten reden we door buitenwijken, industrieterreinen, lintbebouwing en tuinderijen langs kanalen. Alphen a/d Rijn blinkt ook niet uit in pittoreskheid, volgende keer lekker overslaan!

Perfecte dag, zin in meer!

IJsschots schaatsen

4 slutz togen naar de Gouwzee om te wintertrainen. De eerste helft met een Noordooster briesje tegen; rode wangen, stoempen op mooi zwart ijs van Monnickendam naar Marken. Na Volendam was het totaal ontspannen en uitgelaten terugracen met de wind in de rug. Alhoewel, totaal ontspannen; de bewegende ijsschotsen en de valpartij van ons Jan zorgden voor een lichte adrenaline rush.

We zochten nog naar mooie formaties van spectaculair kruiend ijs (tot wel 20 meter hoog volgens slut Ruth, maar misschien overdreef ze een beetje) en andere geschikte schaatsplekken dichter bij Amsterdam maar die vonden we niet; het ijs ziet er overal goed uit maar niemand die er schaatst. Kan zijn dat de poldergemalen zorgen voor onbetrouwbaar ijs?